می‌خواهم برای آخرتم کار کنم

مهرعظام برای کانون‌های خود در شهرهای مختلف از مربیان کاربلد و بزرگ استفاده کرده است. یکی از این مربیان بزرگ که با این باشگاه همکاری می‌کند، غلامحسین پیروانی است؛ چهره سرشناس فوتبال که سال‌ها در فوتبال ایران کار کرده و ستاره‌های بیشماری را هم تربیت کرده است. معرفی ۳۰ چهره شاخص به تیم ملی فوتبال که هر کدام الان از ستاره‌های بنام هستند، نشان می‌دهد که مهر عظام برای انتخاب مربی دست روی گزینه خوبی گذاشته است.

مهدی رحمتی، رشید مظاهری، مهرزاد معدنچی، سیاوش اکبرپور، داریوش یزدانی، سوشا مکانی، ستار زارع، غلامرضا رضایی و علی علیزاده از جمله افرادی هستند که توسط غلامحسین پیروانی به تیم ملی و سطح اول فوتبال راه پیدا کردند. برخی از این چهره‌ها لژیونر شدند و برخی هم سال‌ها ستاره تیم ملی بودند. حالا این توقع می‌رود که غلام پیروانی همین مسیر را در باشگاه مهرعظام ادامه بدهد؛ مسیری که البته خودش هم اصرار به ادامه‌اش دارد:« سی سال برای دنیا کار کردم و حالا می‌خواهم برای آخرتم کار کنم.» مربیگری در تیم‌های سازنده و قدرتمند شهرستانی مثل برق و فجر که علاوه بر سازندگی، هر دو تیم هم قهرمان ایران شدند، نشان از این دارد که غلام پیروانی می‌تواند چهره‌های زیادی را از همین کانون‌های مهرعظام کشف و معرفی کند. به بهانه همکاری علامحسین پیروانی با کانون مهرعظام شیراز، دقایقی با او همکلام می‌شویم تا از انگیزه‌هایش برای این حضور بپرسیم.

آقای پیروانی ، شما یک چهره سرشناس در فوتبال ایران هستید اما حالا به عنوان مربی با باشگاه مهرعظام همکاری می‌کنید. چطور شد که با این مجموعه آشنا شدید؟

اول باید بگویم که کار کردن با این مجموعه افتخار بزرگی برای من است. به آقای کفاشیان ارادت قلبی دارم و سالهاست که دوست هستیم. ضمن این‌که سیروس زارع که در سال‌های نه چندان دور، رکوردار دوی سرعت در ایران بوده از دوستان قدیمی من است و همین دوستی‌ها باعث شد تا پای من هم به کانون‌ مهرعظام باز شود. ضمن اینکه اساس کار مهرعظام را بسیار خوب دیدم و برای این کار ارزش قائلم.

کار کردن غلام پیروانی با آن سابقه درخشان که ستاره‌های زیادی را به فوتبال معرفی کرده با کسانی که تازه قرار است آموزش ببینند، سخت نیست؟

اینجا یک کار خدایی انجام می‌شود. آمدند فرخوان دادند که یک کانون برای آموزش فوتبال راه‌اندازی شده که به طور رایگان کار می‌کند. بچه‌هایی آمدند که اکثر آنها از خانواده‌های بی بضاعت هستند. ثبت نام انجام شد و بعد هم برای آن‌ها کفش و لباس تهیه کردند تا با حضور در  این کانون‌ها آموزش ببینند و فوتبال یاد بگیرند. این کار خیلی بزرگ و مهم است. الان اگر در شیراز کسی بخواهد به یک مدرسه فوتبال کار کند، حداقل باید یک میلیون تومان شهریه بدهد. حالا پول لباس و کفش بماند اما این‌جا همه چیز رایگان است. افتخار می‌کنم به این همکاری و بدون هیچ چشمداشتی در خدمت مجموعه هستم. به لطف خدا به اندازه‌ای دارم که الان دستم جلوی کسی دراز نباشد.  

بسیار عالی اما سئوالم را به یک شکل دیگر طرح می‌کنم؛ چطور شما که روزگاری ستاره‌های فوتبال را ساختید، انگیزه دارید که کار را از صفر شروع کنید؟

عاشق بودن بهتر از کاسب بودن است. عاشق کارم هستم. اینجا همه چیز پاک است و می‌خواهم برای آخرتم کار کنم. ما هم خداپرست داریم هم خدا ترس. خوب است که خدا پرست باشیم و کار را برای خدا انجام بدهیم؛ این‌جا کار برای خدا است. نه تنها ناراحت نیستم بلکه افتخار هم می کنم. همه چیز که پول نیست. سی سال برای پول کار کردم و حالا می‌خواهم برای آخرتم کار کنم. وقتی قرار باشد برای آخرتم کار کنم از آموزش به یک کودک یا نوجوان لذت می‌برم. 

فجر از لیگ برتر سقوط کرد؛ نمی‌شد شما سرمربی این تیم باشید و سقوط نکند؟

نمی‌خواهم در این باره حرفی بزنم اما می‌توانستم همین امسال هم در لیگ برتر مربیگری کنم. پول خوب است اما به چه قیمتی؟ می‌خواهم مثل یک پهلوان زندگی کنم نه یک قهرمان. الان از کار کردن در کانون مهرعظام لذت می‌برم و حاضر نیستم این را با چیز دیگری عوض کنم. الان در فوتبال ایران چه خبر است؟ همه دارند پدر هم را در می‌آورند که چه بشود؟ خدا بیامرزد ناصرخان حجازی، منصورخان پورحیدری و جعفرخان کاشانی را؛ باید این بزرگان را الگو قرار بدهیم. الان چند سال از فوت این عزیزان گذشته است اما همه جا از نیکی و بزرگی آن‌ها یاد می‌شود.

کار با کودکان و نوجوانان باید سخت باشد.

نه سخت نیست؛ باز هم باید تکرار کنم که عاشق بودن بهتر از کاسب بودن است. من همه روزهایی را که باید در فوتبال می‌دیدم، را دیدم.

چقدر به آینده باشگاه مهرعظام و شناساندن ستاره‌هایی برای تیم ملی ایران خوشبین هستید؟

چرا ستاره در نیاید؟ یک روزی به غلامرضا رضایی گفتم از همین زمین‌های شیراز به تیم ملی می‌رسی؛ خندید اما برای تیم ملی گل هم زد! همه این بچه‌ها می‌توانند مثل غلامرضا رضایی باشند. هشت دروازه را در زمین تقسیم کردیم و در این زمین‌ها فوتبال بازی می‌کنند. الان بازی کردن فوتبال بهترین نحوه آموزش است. البته در حین بازی آموزش هم می‌بینند. از مربیان جوان دیگری هم استفاده می‌کنیم تا آموزش به بهترین شکل ممکن پیش برود. من به آینده این بچه‌ها خیلی امیدوارم و هر کاری از دستم بربیاید، برایشان انجام می‌دهم.