تجربه بالا و درایت علی کفاشیان در مدیریت ورزشی، یکی از عوامل موثر در پیشرفت باشگاه مهرعظام بوده و هست. مدیری که همگام با حرکت رو به جلوی باشگاه، افق‌های تازه‌ای را در مسیر فعالیت‌های باشگاه قرار می‌دهد و اهداف بزرگی هم در سر دارد. کفاشیان حالا در دومین سال فعالیت باشگاه مهرعظام، معتقد است که زمان کیفی‌سازی فعالیت‌ها رسیده. او ارزیابی مربیان، سرپرستان و حتی ورزشکاران را جزو اولویت‌های باشگاه عنوان کرده و از تشکیل آکادمی مهرعظام با همکاری AFC طی سال‌های آینده خبر می‌دهد.

در پایان سال 1401 هستیم. به عنوان دومین سال فعالیت باشگاه مهرعظام، فکر می‌کنید روند امسال باشگاه چه تفاوتی با سال گذشته داشت؟

فعالیت ­های باشگاه مهرعظام در سال 1400 بیشتر به آزمون و خطا گذشت و البته تجارب بسیاری هم در پی داشت. ما در سال اول فعالیت خود به سمت خط مشی گذاری و تعیین سیاست­ های کلی پیش رفتیم. در سال 1400 فقط در تلاش بودیم تا مراکز جدید را افتتاح کنیم و نفرات بیشتری را تحت پوشش قرار دهیم. در سال 1401 اما در کنار افزایش کمی، سراغ بحث کیفی سازی و ارزیابی کانون­ ها هم رفتیم و کارهای مهمی را آغاز کردیم.

مهمترین اقدامی که باشگاه در سال 1401 برای آغاز روند کیفی سازی فعالیت‌ها انجام داده، چه بود؟

کار در این سطح وسیع، نیازمند مراقبت و کنترل بسیاری است تا هیچ بخشی به بیراهه نرود و در مسیر درست باقی بماند. به همین خاطر از تعدادی نیروهای با تجربه کمک گرفتیم تا در بخش آموزش، ارزیابی و نظارت کار کانون­ ها به ما کمک کنند. پیش از  این، 80 درصد نیرو و تمرکز ما صرف تدارکات کانون­ ها (از راه اندازی و تجهیز گرفته تا رسیدگی به ورزشکاران) می­شد اما حالا به این سمت می­رویم که درصد برنامه ­های آموزشی، نظارتی و ارزیابی را بالا ببریم تا کیفیت کار هم به حد مطلوبی برسد. البته هنوز ابتدای راه هستیم و امیدوارم در سال 1402 بتوانیم گام­ های بلندتر و موثرتری برداریم.

با توجه به گسترش فوق العاده باشگاه در سطح کشور و افزایش سه و نیم برابری شمار اعضا، برنامه باشگاه در بحث کمی و تعداد نفرات و کانون‌ها چیست؟

یکی از خط مشی­ های مهم ما در سال 1402، محدودتر کردن پذیرش افراد و جذب نفرات جدید در کانون­ های باشگاه خواهد بود. این اقدام در راستای افزایش کیفی خدمات ارائه شده به ورزشکارانی است که تا امروز به باشگاه مهرعظام پیوسته­ اند. البته در صورتی که در بحث کیفی کانون‌های فعال، قدم‌های موثری برداریم، در آینده پیشنهادهای رسیده برای راه اندازی کانون­های جدید را بررسی می­کنیم و موارد مناسب و مستعد را برای اضافه شدن به خانواده مهرعظام در دستور کار قرار می­دهیم.

در بحث ارزیابی و نظارت، بیشتر به بحث مربیان و سرپرستان توجه شده، آیا باشگاه برای ارزیابی و نظارت بر عملکرد اعضای باشگاه و ورزشکاران هم برنامه‌ای دارد؟

ما در سال پیش رو باید ورزشکاران و اعضای باشگاه را هم تصفیه کنیم. نظم و انضباط و ضوابط حضور در تمرینات، مسائل اخلاقی و وضعیت درسی کودکان و نوجوانان جزو مهمترین فاکتورهایی است که کانو­ن­ها موظف هستند اعضای خود را بر مبنای آنها ارزیابی کنند. در این روند البته بازیکنان نخبه و برجسته هم قطعا معرفی می‌شوند که باید به طور ویژه مورد توجه قرار گیرند.

یکی از مواردی که همواره برای شما اهمیت داشته، فعالیت کانون‌ها در سه رشته شنا، دو و میدانی و ژیمناستیک بوده. با توجه به شرایط موجود، آیا این طرح را موفق می‌دانید؟

ما در برخی کانون­ها به خاطر نبود سخت افزار و امکانات لازم نتوانستیم فعالیت خوبی در این سه رشته داشته باشیم. با این حال در رشته ­ای مانند شنا که به سمت آموزش ورزشکاران خودمان رفتیم، نمونه ­ های موفق خوبی داشتیم. مثل کانون اسلامشهر که در سال 1401 موفق شد به تمام اعضای خود آموزش شنا بدهد و همه آنها چند دوره کلاس آموزشی را زیر نظر مربیان با تجربه سپری کرده ­اند. در برخی کانون­ها هم به طور پراکنده فعالیت­ هایی انجام شده و در باقی کانون­ها فعالیت موفقی را شاهد نبودیم. به همین خاطر در تلاشیم تا با ریشه‌یابی این عدم موفقیت، تلاش کنیم شیوه اجرای این برنامه در این کانون­ها را اصلاح کنیم.

پس یعنی فعالیت در این سه رشته ادامه خواهد داشت؟

با این حال به نظرم در بخش ارزیابی فعالیت کانون­ها در این دو رشته ضعف­ هایی وجود دارد که باید برطرف کنیم. در مجموع رویکرد ما در شنا و دوومیدانی اصلاح شیوه کار است اما تصمیم گرفتیم تا فعالیت برخی کانون­ها در ژیمناستیک را متوقف کنیم.

وضعیت کانون‌ها در فوتبال و فوتسال را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در فوتبال و فوتسال فعالیت­ های خوبی انجام شده است. سوای بحث آموزش کودکان و نوجوانان که در جریان است، در بحث شرکت کانون­ها در مسابقات درون استانی و حتی کشوری هم فعالیت­ هایی انجام شده که قابل تقدیر است. همچنین رایزنی ­هایی با فدراسیون فوتبال انجام شده تا بتوانیم در لیگ فوتسال رده­ های پایه هم تیم داشته باشیم تا بچه­ های منتخب مهرعظام بتوانند خودشان را نشان دهند.

مهرعظام در ادامه فعالیت‌های خود به کجا می‌رود؟ قرار است تبدیل به یک آکادمی بزرگ شود یا راهی دیگری در پیش دارد؟

هدف ما در مهرعظام تاسیس یک آکادمی به معنای کلاسیک آن نیست؛ تشکیلاتی که بازیکنان نخبه را شناسایی و پررورش می­دهد و در نهایت تلاش می­کند از آنها درآمدزایی کرده یا در تیم باشگاه خود به میدان بفرستد. ما هدف­ بسیار بزرگتر و جامع­تری را در ذهن خود داریم و کار منحصر به فردی را آغاز کرده ­ایم. کدام شخص یا ارگانی تا امروز برای کار در رده ­های پایه به سیستان و بلوچستان، کردستان، بیرجند، بجنورد و حتی شهرهایی نظیر گرگان رفته و سرمایه گذاری کرده است؟

برای همین هم هست که شاید بچه‌ها با اشتیاق بسیاری به عضویت مهرعظام درمی‌آیند؟

دقیقا. چنین اتفاقی همواره در رویای بچه ­های این شهرها بوده است. کودکان و نوجوانان زیادی بودند که آرزو داشتند تا بتوانند یک روز در زمین فوتبال قدم بردارند و مثل یک بازیکن واقعی آموزش ببیند و امیدوار باشند که شاید بتوانند در آینده، بازیکن بزرگی شوند. مهرعظام این فضا را ایجاد کرده و امیدهای بسیار را زنده کرده است. حالا در مرحله دوم وظیفه ما این است که برای این بچه­ ها انگیزه ایجاد کنیم؛ اینکه ببیینند اگر پیشرفت کنند و به شرایط بهتری برسند، چه چیزی در انتظارشان هست و می­توانند با داشتن امکانات بیشتر، مراحل رشد خود را در باشگاه ادامه دهند.

پس باشگاه برای شنایایی و پرورش بازیکنان نخبه و با استعداد هم برنامه خواهد داشت؟

قطعا همینطور است. ما نمی­خواهیم تیم بسازیم. ما کار خیر می­ کنیم اما مطمئن هستیم به دلیل همین نیت و البته کار خوب کانون­ها، از دل همین بچه­ ها هم استعدادهای خوب و برجسته ­ای بیرون خواهد آمد. صحبت­ هایی هم با میرشاد ماجدی، انجام داده‌ایم. قرار است با توجه به ارتباطاتش در کنفدراسیون فوتبال آسیا و با استفاده از الگوهای AFC در آکادمی ­های فوتبال، بتوانیم آکادمی مهرعظام را  هم در آینده برپا کنیم. به این ترتیب استعدادهای برتر باشگاه در آینده در آکادمی رسمی باشگاه که مورد تایید AFC خواهد بود، پرورش خواهند یافت و به فوتبال ایران معرفی خواهند شد.

فرق آکادمی باشگاه مهرعظام با سایر آکادمی‌هایی که در ایران و حتی دنیا فعالیت می‌کنند، چیست؟

ما اسم آکادمی را بارها و بارها شنیده­ ایم. آکادمی­ هایی که سر و صدای زیادی هم برپا کردند اما در نهایت دیدیم که اکثرشان دنبال تجارت و کار اقتصادی بودند. در مهرعظام اما خبری از نگاه اقتصادی نیست. ما برای رساندن بچه ­ها به آرزوهایشان فعالیت می‌کنیم. برای سازندگی و تزریق انگیزه، امید و شادی به زندگی بچه­ هایی که حالا دیگر می­توانند برای رسیدن به رویای بزرگشان تلاش کنند.

تقریبا دو سال از فعالیت باشگاه مهرعظام می‌گذرد. چقدر باید بگذرد تا نتیجه مدنظرتان در مهرعظام به دست آید؟

من نم ی­توانم بازه زمانی در نظر بگیرم. با این حال فکر می­کنم حداقل باید بازه زمانی 5 ساله از فعالیت­ های باشگاه بگذرد تا بتوانیم ارزیابی خوبی از کار داشته و در کنار آن نفرات برجسته و خوبی را آموزش داده و شناسایی کنیم. ما حتما باید فضایی را داشته باشیم تا بتوانیم نخبه­ های شناخته شده را برای ورود به ورزش حرفه ­ای آماده کنیم. مذاکره با باشگاه­ های دسته یکی و لیگ برتری و حتی بورسیه کردن بازیکنان مستعد در باشگاه­ های خارجی، جزو برنامه­ های بلند مدت باشگاه در سال‌های آینده خواهد بود. البته اگر این کار بیشتر شناخته شود، خود باشگاه­ ها به سراغ ما خواهند آمد تا بتوانند از خروجی‌های ما استفاده کنند و با ما تعامل داشته باشند.

کسی برای پول به مهرعظام نیاید!

ما در اینجا کار خیریه می­کنیم. برخی مربیان پس از چند جلسه کار در باشگاه، پیغام فرستاده بودند که حق الزحمه ما را بدهید! ما مربی یا کسی که برای پول به مهرعظام بیاید را نمی­خواهیم؛ درست مثل همین مربیان که خیلی زود از کادر باشگاه کنار گذاشته شدند. ما در اینجا کسی را می‌خواهیم که با عشق بیاید. آن زمان قطعا دستمزد زحمت خود را خواهد گرفت اما نیت افراد خیلی برای ما اهمیت دارد.

تلاش برای متمرمز کردن فعالیت‌ کانون‌ها

برنامه داریم فعالیت­ کانون­های باشگاه را متمرکزتر کنیم تا سرپرستان بتوانند بهتر از گذشته روند کار را زیر نظر داشته و عملکرد مناسبی داشته باشند. درست مثل اتفاقی که در کانون اسلامشهر می‌افتد. اسلامشهر یکی از کانون­ های موفق باشگاه است که البته شاخصه­ های مختلفی در این اتفاق نقش دارد. فعالیت متمرکز در یک مجوعه، فعالیت در یک منطقه استعدادخیز و همینطور داشتن کادر خوب و مجرب، شاخصه­ هایی است که باعث شده این کانون عمکلرد خوبی داشته باشد. کما اینکه کانون­ هایی داریم که یک یا حتی دو فاکتور بالا را هم دارند اما ضعف موجود در سومی، اجازه عملکرد مناسب را به آنها نداده است.  در تلاش هستیم تا در کانون­ های دیگر مسیر فعالیت متمرکز را پیش ببریم. در تبریز و مشهد گام­ هایی برداشته شده و تلاش می­ کنیم رفته رفته برای سایر کانون­ها هم همین مسیر را ادامه دهیم که البته کار  زمان­بری است.